En ik weet dat jij als ik je aan wil raken,
Dan saya tahu bahwa jika saya ingin menyentuh Anda,
Kribbig afweert alsof ik een vreemde ben,
Dengan hati-hati menepiskan seolah-olah saya adalah orang asing,
Ik ben bang voor jou gezicht als we ontwaken,
Aku takut pada wajahmu saat kita bangun,
Ik ben bang dat ik je dan niet eens meer ken,
Aku takut aku bahkan tidak mengenalmu lagi,

En ik kan jou lichaam in het donker naast me bijna zien,
Dan saya hampir bisa melihat tubuh Anda di sebelah saya dalam kegelapan,
Ik ken er ieder plekje van,
Aku tahu setiap tempat itu,
Misschien zie ik je nu nooit meer en het verbaast me,
Mungkin aku tidak akan pernah melihatmu lagi dan itu mengejutkanku,
dat ik nu zo kalm en helder denken kan,
bahwa sekarang saya bisa berpikir begitu tenang dan jelas,

Ik herken zelfs jou manier van ademhalen,
Aku bahkan mengenali cara bernapas,
In het donker van ons harde smalle bed,
Dalam kegelapan tempat tidur kami yang keras dan sempit,
En ik voel de warmte van je lichaam stralen,
Dan saya merasakan kehangatan tubuh Anda memancar,
Al heb je mij dan ook in de kou gezet,
Bahkan jika Anda telah memasukkan saya ke dalam dingin,

Ik weet nog goed de eerste nacht dat wij hier waren,
Aku ingat malam pertama kami di sini,
was winter en je had de trein gemist,
adalah musim dingin dan Anda telah melewatkan kereta api,
in mijn bed lag jij wat voor je uit te staren,
Di tempat tidurku kau sedang menatap sesuatu di depanmu,
omdat jij er nog niet al te veel van wist,
karena Anda belum tahu banyak tentang hal itu,

en ik wilde wel heel graag ervaren lijken maar ik wist
dan aku benar-benar ingin terlihat berpengalaman tapi aku tahu
er ook niet veel meer van dan jij,
tidak lebih dari kamu,
morgens durfden wij elkaar niet aan te kijken,
Di pagi hari kami tidak berani saling memandang,
had er spijt van en was toch wel heel erg blij,
maaf dan sangat senang,

t is weer ochtend en de zon is al gaan schijnen,
Pagi lagi dan matahari sudah bersinar,
door mijn wimpers zie ik je in de kamer staan,
Aku melihatmu di dalam ruangan melalui bulu mataku,
in het zachte licht, dat valt door de gordijnen,
Dalam cahaya lembut yang menembus tirai,
en je schaamt je nu voor mij je kleed je aan,
dan Anda malu pada saya sekarang karena membalut Anda,

ik hoop dat ik nooit zo'n nacht meer zal beleven,
Saya harap saya tidak akan pernah mengalami malam seperti itu lagi,
en het geeft niet of ik mijn gevoel verdruk,
dan tidak masalah jika saya menindas perasaan saya,
maar je hebt met bij het afscheid iets gegeven,
tetapi Anda telah memberikan sesuatu dengan perpisahan,
de herinnering aan liefde en geluk,
memori cinta dan kebahagiaan,

en ik spring uit bed en gooi de ramen open
dan aku melompat dari tempat tidur dan membuka jendela
mensen zwermen op het plein, de lucht is blauw,
Orang-orang berkerumun di alun-alun, langit berwarna biru,
ik wil zonder doel en zonder wegen lopen,
Saya ingin berjalan tanpa tujuan dan tanpa jalan,
en gelukkig zijn al is het niet met jou,
dan berbahagialah jika bukan dengan Anda,

wil naar zee toe om te rijden op de golven,
ingin pergi ke laut untuk naik ombak,
ik wil vliegen als een vogel in de lucht,
Aku ingin terbang seperti burung di langit,
in de wolken zijn of onder schuim bedolven,
di awan atau dikubur di bawah busa,
is voorbij en ik ben vrij en met een zucht,
sudah berakhir dan saya bebas dan dengan mendesah,

met een lach en met een traan ben ik door straten
Dengan senyuman dan dengan air mata saya melalui jalan-jalan
van de stad waar nu lente is gegaan,
dari kota tempat musim semi sekarang telah berlalu,
en ik heb d
dan aku punya d