Saya melihat dua orang di pantai.
Vlak bij het water, hand in hand.
Dekat air, bergandengan tangan.
De zon zakt, ze zwijgen van geluk.
Matahari terbenam, mereka diam dengan kebahagiaan.
Ik ken haar net, want dat ben jij.
Aku kenal dia, karena itu kamu.
Ze lacht naar hem, hij lijkt op mij.
Dia tersenyum padanya, dia terlihat seperti saya.
Maar dat kan niet, want ik maak alles stuk.
Tapi itu tidak mungkin, karena saya menghancurkan segalanya.
Ik kan die jongen toch nooit zijn.
Aku tidak pernah bisa menjadi anak laki-laki itu.
Die rust, die liefde, niets voor mij.
Kedamaian itu, cinta itu, tidak ada apa untukku.
Maar waarom lijkt het dan toch zo vertrouwd?
Tapi mengapa rasanya begitu akrab?
Ik heb je lief, zoals je ziet.
Aku mencintaimu, seperti yang kaulihat.
Maar ergens klopt er hier iets niet.
Tapi ada sesuatu yang salah di sini.
Ik draag een ring maar ‘k heb jou nooit getrouwd.
Aku memakai cincin tapi aku tidak pernah menikahimu.
Ik ben mezelf niet.
Aku bukan diriku sendiri.
Of al die jaren nooit geweest.
Atau tidak pernah bertahun-tahun.
Ik ben de gangmaker op het verkeerde feest.
Saya adalah alat pacu jantung di pihak yang salah.
Ik ben mezelf niet of nooit geweest.
Saya tidak atau tidak pernah menjadi diri saya sendiri.
Ik zie twee mensen, ze gaan staan.
Saya melihat dua orang, mereka berdiri.
Ze draait zich om, we moeten gaan.
Dia berbalik, kita harus pergi.
Kijk in haar ogen en zie dezelfde pijn.
Lihatlah di matanya dan lihatlah rasa sakit yang sama.
Twee mensen eerder al verbonden.
Dua orang sebelumnya terhubung.
Al die verliefdheid, wat een zonde.
Semua itu tergila-gila, betapa berdosa.
We zijn het allebei maar willen het niet zijn.
Kami berdua tapi tidak menginginkannya.
Ik ben mezelf niet.
Aku bukan diriku sendiri.
Of al die jaren noot geweest.
Atau selama bertahun-tahun.
Ik ben de schoenmaker bij de verkeerde leest.
Akulah pembuat sepatu yang salah baca.
Ik ben mezelf niet of nooit geweest.
Saya tidak atau tidak pernah menjadi diri saya sendiri.
Oh, laat het de zon zijn.
Oh, biar jadi matahari.
Oh, laat het het strand zijn.
Oh, biar pantai.
Laat het de zee zijn.
Biarlah itu laut.
Laat mij iets doen nu.
Biarkan aku melakukan sesuatu sekarang.
Waardoor je mij nooit meer wilt zien.
Anda tidak ingin melihat saya lagi.
O, laat het het zout zijn.
Oh, biarlah garamnya.
Laat het mij allerdomste fout zijn.
Biarkan aku salah lagi.
Maar laat me dit nooit meer vergeten.
Tapi biarkan aku tidak pernah melupakan ini lagi.
Nooit meer vergeten.
Tidak lagi terlupakan
Dit nooit meer vergeten, bovendien.
Jangan pernah melupakan ini, apalagi.
Ik ben mezelf niet of al die jaren nooit geweest.
Aku belum menjadi diriku sendiri atau selama bertahun-tahun.
Ik ben mezelf niet of al die jaren nooit geweest.
Aku belum menjadi diriku sendiri atau selama bertahun-tahun.
Ik ben mezelf niet of nooit geweest.
Saya tidak atau tidak pernah menjadi diri saya sendiri.