Saya telah belajar dari Erich Kastner
Dat een woord zoveel betekent
Kata itu sangat berarti
Dat je er niet veel nodig hebt
Itu tidak perlu banyak
Om te zeggen wat je voelt
Mengatakan apa yang Anda rasakan
Ik heb geleerd van m’n opa
Saya belajar dari kakek saya
Die nu bijna honderd jaar is
Yang sekarang hampir seratus tahun
Dat je alleen al met je ogen
Itu kamu sendiri dengan matamu
Kan vertellen wat je voelt
Bisa tahu apa yang kamu rasakan
En ik hou van die eenvoud
Dan aku menyukai kesederhanaan itu
Ik hou van die eenvoud
Saya suka kesederhanaan itu
Al die opgezwollen taal
Semua bahasa itu membengkak
Al die franje laat me koud
Semua embel-embel itu membuatku kedinginan
Ik hou van de eenvoud
Saya suka kesederhanaannya
Ik hou van de eenvoud
Saya suka kesederhanaannya
Ik wil een huis, ik wil een liefde
Aku ingin rumah, aku menginginkan cinta
Die op rotsen is gebouwd
Dibangun di atas batu
Want ik hou van de eenvoud
Karena aku suka kesederhanaannya
Ik heb geleerd van m’n vader
Saya belajar dari ayah saya
Om eerlijk te blijven
Terus jujur
Ook al is dat een cliche
Meski itu klise
En al levert het niets op
Dan bahkan jika itu tidak masalah
Als ik jou zie met die glimlach
Saat aku melihatmu dengan senyum itu
Met die sterren in je ogen
Dengan bintang-bintang di matamu
God je hebt zo weinig nodig
Tuhan yang kamu butuhkan sangat sedikit
Je bent zo mooi als je daar staat
Kamu seindah dirimu berdiri di sana
En ik hou van die eenvoud…
Dan aku suka kesederhanaan itu …
Ik heb geleerd van m’n moeder
Saya belajar dari ibu saya
Dat er zoveel mensen zijn
Itu ada begitu banyak orang
Dat het doom is om te denken
Itu malapetaka untuk dipikirkan
Dat de wereld draait om mij
Bahwa dunia berputar di sekitar saya
En ik hou van die eenvoud…
Dan aku suka kesederhanaan itu …